Ze względu na zmiany klimatyczne, wyższe, względnie wyeksponowane dachy narażone są na coraz silniejsze podmuchy wiatru.
Aktualna norma DIN EN 1991-1-4 (przyim NA) "Obciążenia wiatrem" reaguje na te trendy. W odniesieniu do zazielenienia dachowego, rozróżniać należy przy tym pomiędzy zabezpieczeniem przed ssaniem wiatru a zabezpieczeniem przed rozwianiem oraz uwzględniać to przy projektowaniu
Zabezpieczenie przed ssaniem wiatru:
W przypadku zabezpieczenia położenia względnie zabezpieczenia przed ssaniem wiatru, niezależnie od zazielenienia dachu, chodzi o ustabilizowanie luźno bądź tylko częściowo umocowanych uszczelnień dachowych poprzez dociążenie za pomocą żwiru, płyt lub zazielenienia dachowego. Na uszczelnienie połączone z konstrukcją nośną oddziałują siły ssące. Redukcja tych sił ssących odbywać się może w zależności od systemu zielonego dachu za pomocą specyficznego współczynnika R.
Zabezpieczenie przed rozwianiem:
Budowa zielonego dachu zapewniać musi nie tylko konieczne dociążenie w celu zabezpieczenia położenia i zabezpieczenia przed ssaniem wiatru, musi być on naturalnie również „odporny na rozwianie“. Jako powierzchnię odporną na rozwianie uważa się powierzchnię zielonych dachów, gdy oddziaływanie wlokące wiatru nie jest w stanie przenosić pojedynczych ziaren żwiru lub substratów dachowych. Granice odporności na rozwianie mogą zostać określone w kanale aerodynamicznym.
Technologia aplikacyjna firmy Optigrün International AG proponuje w przypadku potencjalnie zagrożonych dachów następujące środki, które powinny być już uwzględniane w fazie projektowania i przy przetargu:
- Opaska żwirowa w zakresach krawędziowych i narożnych. Ekstremalnie wyeksponowane budynki wyposażane są dodatkowo w kraty trawnikowe/płyty ażurowe wypełnione żwirem w celu zabezpieczenia przed erozją wietrzną.
- W zależności od lokalizacji obiektu, zastosowanie wyhodowanych wstępnie mat wegetacyjnych, przede wszystkim w zakresach krawędziowych (G) i zakresach narożnych (F) zazielenienia.
- W zakresach wewnętrznych H oraz I wystarcza z reguły ukształtowanie powierzchni w sposób „bezpieczny przed rozwianiem“ metodą natryskową. Dla wysokich budynków zlokalizowanych w strefie oddziaływania wiatru 3 oraz 4 i w miejscach wyeksponowanych zaleca się jednakże zastosowanie mat wegetacyjnych.
- W przypadku dachów skośnych wykonanie deski osłonowej szczytowej, krawędzi dachu i kalenicy.
- Regularna i fachowa pielęgnacja oraz konserwacja.
- Wykonywanie obliczeń indywidualnie do poszczególnych przypadków z uwzględnianiem obliczonego, zależnego od systemu współczynnika R (··„Checklista obliczania zielonego dachu odpornego na erozję wietrzną“) – bezpłatna usługa firmy Optigrün.
Spółczynnik redukcyjny dla zazielenień dachowych
W zależności od zastosowanego materiału i zastosowanej wegetacji, powstają różnorodne współczynniki redukcyjne, tak, że konieczne jest przeprowadzenie stosownego badania w zależności od systemu. Przetestowane w IFI Aachen systemy Optigrün wykazały współczynniki redukcyjne R w zakresie pomiędzy 0,4 a 0,6. Współczynnik redukcyjny istotny jest przede wszystkim wtedy, gdy uszczelnienie dachowe w podłożu jest przymocowane pewnie za pomocą zamocowań. W przypadku udokumentowanego współczynnika redukcyjnego R, budowa zielonego dachu może zostać wykonana jako znacznie lżejsza, a mocowanie poziomu uszczelniającego musi zostać tylko obliczone z uwzględnieniem części zazielenienia zredukowanej o suchy ciężar:
- Redukcja ilości zamocowań w zależności od niezbędnego dociążenia zielonego dachu
- Zmniejszenie wysokości warstwy budowy zazielenienia
- oraz w następstwie tego redukcja konstrukcji nośnej, ponieważ wystarczy mniejsza, a tym samym lżejsza budowa zielonego dachu
|
|
|
|
